ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΜΠΕΝ
Γεια, είμαι ο Αρμπέν
Τώρα τελευταία βλέπω όλο κακά όνειρα
Τρέχαμε πάλι να σωθούμε από τον πόλεμο
Ξύπνησα τρομαγμένος
Σήμερα είναι τα γενέθλιά μου
Δε θα γιορτάσω…
Το Χαλέπι είναι όλο μια φωτιά πολέμου
Άφησα εκεί τους φίλους μου, το κρεβάτι μου και την αγαπημένη μου ζωγραφιά
Τα μόνο που μένει πια είναι μια καμένη καρδιά
Η μαμά παρακαλά στο σουπερμάρκετ για λίγο γάλα,
για ‘μένα που σήμερα γίνομαι οχτώ
Είπα με δυνατή φωνή: Θέλω να αγοράσω καινούργια όνειρα!
Η κυρία στο ταμείο δάκρυσε, δεν κατάλαβα γιατί…
Ναιιιι! 
Είμαι τυχερός 
σαν οι φίλοι μου να είναι εδώ
Πήρα το πρώτο μου δώρο, μια ζωγραφιά
Πρέπει να ‘ναι ίσα με ‘μένα
Δεν ξέρω καν το όνομά της και όταν μιλάει δεν καταλαβαίνω τίποτα
Δεν πειράζει καθόλου
Είναι σκοτάδι
Βρίσκομαι μέσα στη σκηνή
Κοιτάζω τα πολύχρωμα πανιά που ζωγράφισε η καινούργια μου φίλη από την Ελλάδα
και κλείνω τα μάτια
Απόψε τα καινούργια μου όνειρα θα έχουν χρώματα και ωραίο τέλος!
1ο Δημοτικό Σχολείο Hρακλείου, Β’ τάξη, συντονίστρια εκπαιδευτικός: Χρυσή Φουκαράκη
Μαθητές: Κλίνης Δ, Κόλα Α, Κότσι Κ, Κουτεντάκης Δ ,Μέτα Ε Μαραθιανός Ν, Τσαρόση Σ,Φοντούλλι Κ, Χαρίτου Μ.

Καινούργια πατρίδα
Σ΄ ένα αερόστατο μές΄απ΄τα σύννεφα
πέτα ψηλά
πάνω από καταιγίδα, βροχή, σαν πουλί
βγάλε φτερά!
Σε μια καινούργια πατρίδα θα βρεις
χαμόγελο, αγάπη, χαρά 
κι ένα κύμα ειρήνης
θα σβήσει τη φωτιά απ΄την καρδιά!
Ομαδικό Γ΄τάξης 1ου Δημ.Σχολείου Ηρακλείου(Ανωγειανό)

Εκπ/κός: Μαρινάκη Μαρία

Μαθητές:Ρετζέπι Κ,Κότσι Κ,Φοντούλι Λ,Ρουμελιανάκη Σ,ΣτάνκοβαΜ,Στάνκοβ Ι, Πατεράκης Γ,Καλεμάσι Τ.

Οι πρόσφυγες
Με μια βάρκα ταξιδεύουν
τ΄όνειρο γυρεύουν.
Στριμωχτήκαν φοβισμένοι!
Γεια σου, πατρίδα αγαπημένη!

Τον πόλεμο αφήνουν μακριά
Μ ε φόβο αντικρύζουνε μπροστά
κρατούν την οικογένεια ενωμένη
μα φτάνουν μέχρι την Ειδομένη
Δάκρυα τα μάτια τους γεμίζουν
όταν τον κίνδυνο αντικρύζουν.
Ευτυχώς όμως γι΄αυτούς
ΑΝΘΡΩΠΟΙ υπάρχουνε παντού.

Ομαδικό Δ΄τάξης 1ου Δημ.Σχολείου Ηρακλείου(Ανωγειανό)

Εκπαιδευτικός: Μανασσάκη Χαρίκλεια

Μαθητές: Απτίλογλου Ο,Βαλεργάκη Ε, Καραγιάννης Κ, Καραγιάννης Μ ,Κουμαντάκη Μ, Μέτα Ο, Μλλόγια Ε, Μπρεσάνι Κ, Ξειδιανάκη Μ, Ραπούσι Β ,Στειακάκης ,Μ Τουρτούλλι Μ Φοντούλλι Α Χάσα Φ.

Ένα ποίημα για τον Αϊλάν
Ελεύθερη γη ζητούσε
περιμένοντας του γυρισμού την ώρα.
Όνειρα που δεν πρόλαβαν ν΄ανθίσουν.
Ήλιος φώτισε το χλωμό ήρεμο πρόσωπο του.
Στα χέρια το κρατούσαν διασώστες.
Ποια χώρα; ποιά σύνορα; δεν δάκρυσαν για σένα.

Πέτρος-Μαρίνος Διβάνης -Τάξη Ε΄1ο1ου Δημ.Σχολείου Ηρακλείου(Ανωγειανό)

Το χαμένο παιδί
Εσύ που τρέχεις στα στενά
για τη δικιά σου την μαμά
που την έχασες 
στα παγωμένα τα νερά.
Είσαι πλέον μόνος σου τώρα
μες το κρύο
μες την βροχή
όμως θα σε βοηθήσουμε εμείς
για μια καλύτερη ζωή.

Ντάνιελ Μουρατάϊ

Τάξη Ε΄ 1ο Δημ.Σχολείου Ηρακλείου(Ανωγειανό)

Μην φοβάσαι..
Η σταγόνα, η νιφάδα
το αγέρι και ο βοριάς
ήρθαν σε σένα
ήρθαν σε μένα

Η ελπίδα, το θάρρος
η πίστη και οι μάχες
υπάρχουν για ΄σένα
υπάρχουν για΄ μένα

Μια ασπίδα δυνατή 
οι αγώνες που ζούμε
ήρθες σε ΄μενα
είμαι εδώ για σένα!
Κωνσταντίνος Ζαχαράκης Ε΄τάξη- 1ο Δημ.Σχολείου Ηρακλείου(Ανωγειανό)

Το προσφυγόπουλο
Είμαι ένα παιδάκι
της Συρίας προσφυγάκι
είδα τον χαλασμό και τον βομβαρδισμό.
τη μητέρα τον πατέρα μου νεκρό.

Θέλησα να φύγω 
σε άλλη χώρα να βρεθώ
να ξεχάσω τον βομβαρδισμό,
λίγη αγάπη και χαρά να βρώ.
Με μια βάρκα ταξιδεύω
στα Ελληνικά νησιά πηγαίνω
με αγάπη και χαρά 
με αγκάλιασαν της Ελλάδας τα παιδιά.

Εκπ/κός: Πυργιωτάκης Εμμ.

Μαθητές:Μαρία Τσακαλάκη-Αλίσια Γκιούζη
Ε΄τάξη 1ο Δημ.Σχολείο Ηρακλείου( Ανωγειανό)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ένα ποίημα για τους πρόσφυγες
Μου ζήτησε η δασκάλα μου
ποίημα να συντάξω
που να μιλά για πρόσφυγες 
και ότι μπορώ να γράψω

Μα΄γω δε βλέπω πρόσφυγες 
δεν ξέρω καν τη λέξη
βλέπω μανάδες και παιδιά
και κάνω τόσες σκέψεις.

Έπρεπε στο σχολείο τους
να είναι τα παιδάκια
και η μάνα τους στο σπίτι τους
να φτιάχνει κεφτεδάκια.

Κι ο πατέρας ο καλός 
δουλειά πολλή να έχει 
και η γιαγιά κι ο παππούς 
το εγγόνι να προσέχει.

γιατί τους νοικοκύρηδες
βαπτίζετε προσφύγους
και θέλετε απ΄ τη χώρα σας
όλοι αυτοί να φύγουν;

Κάποιοι θα φταίνε που αυτοί
το σπίτι τους το χάσαν
τα πλούτη και τους συγγενείς
μονημερίς ξεχάσαν.

Είμαι μικρός όμως μπορώ
και ενώνω τη φωνή μου 
με εκείνες των παιδιών αυτών
που τάχω στην ψυχή μου.

Το δίκιο και η ανθρωπιά
είναι για όλους γραμμένα
κι ο ήλιος όλους μας ακουμπά
και όχι μόνο εσένα.

Ανοίξετε τις αγκαλιές
όλοι καλοί χωράνε
λέει ο λαός μας ο σοφός
γιατί το λησμονάμε;

Όλοι εσείς « οι δυνατοί»
που ορίζετε τον κόσμο
εσείς παιδιά δεν έχετε
δεν νιώθετε τον πόνο;

Απ΄τη μικρή καρδούλα μου
ευχή μεγάλη κάνω
σ΄ όλα αυτά « αδέλφια μου»
τον πόνο να γλυκάνω.

Μια πατρίδα να βρεθεί
ομπρέλα να σκεπάσει
τα όνειρα του καθενός
και πράξεις να τα κάμει.

Αγαπημένη λέξη μου
έγινε τ΄όνομα σου,
πρόσφυγα, φίλε αδελφέ
εγώ θα΄μαι κοντά σου!

ΣΤ΄ τάξη 1ο Δημ.Σχολείο Ηρακλείου( Ανωγειανό)

Εκπ/κός:Παπαδάκη Μαρία

Μαθητές:Βαλεργάκη Π,Βασίλεβ Δ,Γιανναδάκη Μ,Κλίνης Α, Κουτεντάκη Αικ, Ντίγκ Λ,Τσούπα Ε.

Επιμέλεια: Πανακάκη Ελένη Δ/ντρια 1ου Δημ.Σχολείου Ηρακλείου