08-04-16 Από το Γυμνάσιο Φιλοθέης Άρτας

Ποίημα των μαθητριών Ρώσσιου Δήμητρας και Σας Νάντιας τάξης Γ’ Γυμνασίου

Καινούρια παιδιά σε καινούρια πατρίδα

Ψάχνουν σπίτια με νέα ελπίδα

Γνώρισαν κόσμο με μαύρη ψυχή

Κατάλαβαν τον πόνο και τη θλίψη μαζί

Ο κόσμος δουλεύει ο κόσμος πεινάει

Και ένα κομμάτι ψωμί θέλει να φάει

Γονείς που θλίβονται, γονείς που στεναχωριούνται

Γονείς που δεν ξέρουν αύριο αν θα ζούνε

Κόσμος που αρρωσταίνει, κόσμος που πεθαίνει

Κόσμος που δεν ξέρει το αύριο τι θα φέρει

Παιδιά που κλαίνε χωρίς συντροφιά

Περιμένουν ένα αύριο γεμάτο χαρά

Οι προσδοκίες τους για το μέλλον είναι μεγάλες

Όσο δεν έχουν νιώσει ποτέ κάποιες άλλες

Κόκκινα μάτια, θλιμμένα, πικραμένα

Ζητάνε βοήθεια για ζωή κουρασμένα

Κι όλοι τους ξεχνάνε, γιατί είναι από άλλη φυλή

Γι’ αυτό κυκλοφορούν και με καρδιά μισή

Αλλά κάποιοι τους βοηθούν, γιατί ήρθαν από πόλεμο

Κάτι το οποίο δεν ξέρουν αν θα είναι μόνιμο

Παιδιά που γονείς, αδέλφια χάνουν

Για μια ζεστή αγκαλιά ψάχνουν

Παιδικό τραύμα κρατάει κάθε μικρή ψυχή

Με ελπίδα για το αύριο να το ξεχάσει προσπαθεί

Αγάπη, εμπιστοσύνη, φιλία επιθυμούν

Για να μπορέσουν τα δικά τους όνειρα να πραγματοποιηθούν

Και με μια ευχή κοιμούνται τα παιδιά

Να βρουν αγάπη, στέγη γεμάτη ζεστασιά