23-04-19 Ψηφίστηκε με 147 ψήφους υπέρ και 100 κατά το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων - Ομιλία του Υπουργού Κ. Γαβρόγλου
Ψηφίστηκε με 147 ψήφους υπέρ και 100 κατά σε ονομαστική ψηφοφορία στην Ολομέλεια της Βουλής το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων «Συνέργειες Πανεπιστημίων και Τ.Ε.Ι., πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, Πειραματικά Σχολεία, Γενικά Αρχεία του Κράτους και λοιπές διατάξεις».
Κατά την ομιλία του, στο τέλος της συνεδρίασης, ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κώστας Γαβρόγλου ανέφερε:
Είναι ένα νομοσχέδιο και ένας Υπουργός που η Νέα Δημοκρατία εξάντλησε εναντίον τους όλη τη λασπολογία: «Επικίνδυνο», «έγκλημα», «νεκροθάφτης», «ρουσφετολόγος», «ξεθεμελιωτής», «νάρκη» και «Νέρων».
Ένα πράγμα, όμως, δεν είπατε. Επί 2,5 χρόνια δεν μας λέτε ποια είναι η άποψή σας για το πρόβλημα της Γ’ Λυκείου. Ξέρετε, τελικά, ποια είναι η άποψή σας; Είναι η συνέχεια της υποκρισίας. Κάνετε ότι υπάρχει ενώ δεν υπάρχει η Γ’ Λυκείου και αυτό το ξέρει όλη η κοινωνία. Και φωνάζετε για συναίνεση. Αρνείστε να τοποθετηθείτε ως προς το ποιο είναι το πρόβλημα και θέλετε συναίνεση επί της λύσης του προβλήματος. Μπορούμε να συνεννοηθούμε ότι είμαστε μια χώρα χωρίς Γ’ Λυκείου; Εκτός αν νομίζετε ότι έχουμε Γ’ Λυκείου και ότι όλα είναι μια χαρά. Και βεβαίως το είπε και ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ: «το πρόβλημα –επί λέξει- δεν είναι ότι δεν έχουμε Γ’ Λυκείου». Άρα αναγνωρίζει ότι δεν έχουμε Γ’ Λυκείου, απλώς δεν το θεωρεί πρόβλημα. Εάν δεχθείτε το πρόβλημα, τότε η λύση του είναι μονοσήμαντη και είναι η λύση που προτείνουμε. Γι’ αυτό δεν θέλετε να δεχθείτε το πρόβλημα.
Εκείνο που δεν έχω καταλάβει είναι η αγάπη και ο θρήνος για τα ΤΕΙ από ποιους; Από εκείνους που τα έθαψαν. Και, βεβαίως, μιάμιση μέρα τώρα ξεχάσαμε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι εδώ. Δεν το αφορά αυτή η συζήτηση. Θεώρησε ότι έπρεπε να ασκήσει το επαναστατικό του δικαίωμα και να αποχωρήσει. Τόσος θρήνος για τα ΤΕΙ και την τεχνολογική εκπαίδευση; Εμείς τα αφήσαμε χωρίς προσωπικό και χωρίς υποδομές; Ή εμείς είμαστε η πρώτη κυβέρνηση από το ‘74 που πήρε στα σοβαρά τα δύο σκέλη της Ανώτατης Εκπαίδευσης, τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ; Αφήστε όλη αυτή την τρομοκρατία ότι δήθεν χάνουν τα επαγγελματικά δικαιώματά τους. Κανένας απολύτως δεν χάνει τίποτα.
Μας κατηγορείτε για μικροκομματικές σκοπιμότητες. Αν θέλαμε να κάνουμε μικροκομματική πολιτική θα υιοθετούσαμε αυτό που εσείς ακόμη και τώρα προτείνετε. Δηλαδή τη μετατροπή όλων των ΤΕΙ σε πανεπιστήμια εφαρμοσμένων επιστημών. Αυτή δεν είναι η πρότασή σας; Αυτό είναι μικροκομματική πολιτική, όχι η διαδικασία των συναινέσεων που πετύχαμε. Εσείς έχετε ένα μικρό έλλειμμα στην κατανόηση των εννοιών: Η συναίνεση δεν είναι ομοφωνίες. Συναίνεση είναι να αποφασίζουμε για το πρώτο βήμα. Και εδώ οι συναινέσεις είναι εντυπωσιακές.
Λέτε ότι φροντιστηριοποιείται το Λύκειο, ότι γίνεται κέντρο εξετάσεων. Ξέρετε σήμερα πόσες εξετάσεις έχουν τα παιδιά στο Λύκειο συνολικά; 43. Ξέρετε πόσες έχουν με το σύστημα που προτείνουμε; 18. Δεν μπορεί να είναι εξεταστικό κέντρο αυτό. Αλλά, και πάλι, θέλετε ουσιαστικά να μείνει το Λύκειο ως έχει, γιατί δεν θέλετε να τοποθετηθείτε στο ότι είναι ένα προπαρασκευαστικό έτος σε όλα τα μέρη του κόσμου. Και όλος αυτός ο θρήνος για τη Γενική Παιδεία. Προσπαθήστε επί της ουσίας να την υπερασπιστείτε και όχι όπως έχει εκφυλιστεί σήμερα.
Δεν θέλω να σχολιάσω το απίστευτο σύστημα του ΚΚΕ που λέει να κρατά κανείς όποιους βαθμούς θέλει, για όσο καιρό θέλει, να δίνει όσα μαθήματα θέλει και να δει ποιους βαθμούς θα κρατήσει. Αυτό δεν είναι σύστημα. Και βεβαίως στη Βουλή εκφράστηκε και το πιο σύντομο ανέκδοτο: το αίτημα του ΚΚΕ για κριτική σκέψη. Θα σας παρακαλούσα να σεβαστούμε όλοι τις αρχές και τις αξίες μας.
Δημιουργούμε, λένε, τμήματα για ρουσφετολογικούς λόγους. Να το πούμε και να το ξαναπούμε: Σήμερα τα τμήματα είναι 450 και γίνονται 430 μετά το σχέδιο μας. Και, βεβαίως, αξιολόγηση των τμημάτων και αυτών που ήταν μέχρι τώρα και αυτών που ιδρύονται. Αξιολόγηση και των εκπαιδευτικών, αλλά όχι εκδίκηση.
Ένα άλλο θέμα για το οποίο υπήρξε συνειδητή διαστρέβλωση είναι το θέμα της αξιολόγησης και το θέμα των αυστηρών διαδικασιών που έχουμε για να λύσουμε ένα πρόβλημα 36 ετών ανάμεσα στους τετραετείς μηχανικούς και στους πενταετείς. Ακαδημαϊκές διαδικασίες με τις οποίες οποία τα τετραετή γίνονται πενταετή και επαγγελματικά δικαιώματα με εμπλοκή του ΤΕΕ και πολύ συγκεκριμένες διαδικασίες. Προκαλώ να ψηφίσετε αυτή τη διάταξη για να λήξει ένα πρόβλημα 36 ετών. Γι’ αυτό όλο αυτό που λένε «πολυτεχνοποίηση σε μία νύχτα» δεν σας τιμά.
Για τα πειραματικά και τα πρότυπα άλλος χαμός. Ότι δήθεν τα καταργούμε, καταργούμε την αριστεία κτλ. Δεν άκουσα όμως να λέτε ένα πράγμα. Εξασφαλίζουμε τα εργασιακά δικαιώματα όσων εργάζονται εκεί; Που με το Νόμο της κυρίας Διαμαντοπούλου το 2011 δεν είχαν πού να πάνε αυτοί οι άνθρωποι; Ναι ή όχι; Αυτό δεν ακούστηκε εδώ. Ακούστηκε πάλι ο θρήνος για την κατάργηση της Αριστείας.
Για τα κολέγια, θέλω να είναι σαφές: Η έννοια επαγγελματικής ισοδυναμίας είναι ένας νεολογισμός του 2012. Ενέχει μέσα του πολύ σοβαρά στοιχεία παράκαμψης του άρθρου 16. Εμείς ορθολογικοποιούμε και είμαστε 100% σύμφωνοι με την Ευρωπαϊκή Οδηγία για τα επαγγελματικά και βεβαίως κατανοούμε ότι υπάρχουν παιδιά ήδη στα κολέγια αυτά, και δίνουμε μία παράταση μέχρι να τελειώσουν.
Τελειώνω με την ομιλία του κυρίου Μητσοτάκη την οποία δεν είχαμε τη χαρά να την ακούσουμε, αλλά είχαμε τη χαρά να τη διαβάσουμε. Μέρος της στρατηγικής του είναι: από το Γυμνάσιο τα παιδιά να πληροφορούνται για την αγορά εργασίας, τα Πανεπιστήμια μας να έχουν κοινό βηματισμό με την αγορά Εργασίας, τα Πανεπιστήμια και οι ακαδημαϊκοί να παράγουν μετρήσιμο ερευνητικό αποτέλεσμα. Δηλαδή ‘γεια χαρά’ στις Ανθρωπιστικές και Κοινωνικές Επιστήμες. Μετρήσιμο ερευνητικό αποτέλεσμα, λέει. Και τέλος όλα αυτά σημαίνουν ότι τα Πανεπιστήμια πρέπει να απελευθερώνονται από τα δεσμά του Υπουργείου. Κοιτάξτε, το άρθρο 16 το οποίο είναι σε ισχύ και θα είναι για αρκετά χρόνια ακόμα λέει ότι η εποπτεία της Πολιτείας είναι δημοκρατική κατάκτηση του λαού μας και όλες αυτές εδώ είναι θέσεις που υπονομεύουν τη δημοκρατία.
Ακούστε λοιπόν και διαβάστε τη μεγάλη μεταρρύθμιση που ολοκληρώνουμε μετά από δύο χρόνια. Την τεράστια αυτή μεταρρύθμιση. Και να προσπαθήσουμε όλοι μαζί να δουλέψουμε σε κάτι άλλο. Όχι μόνο για τη νομική εφαρμογή της, αλλά και για την αλλαγή νοοτροπιών. Και η αλλαγή νοοτροπιών σε μία κοινωνία είναι ενδεχομένως πολύ πιο δύσκολη από την εφαρμογή των όποιων νόμων.
