31-03-16 Από το 12ο Γυμνάσιο Αχαρνών
Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να καταλάβουν
Ένα πρωί
Τη ματαιότητα της ύπαρξής τους
Η΄ τα τερατώδη κοινά γνωρίσματα όλων των ανθρώπων
Να παραμέριζαν τις όποιες διαφορές τους
Που άλλωστε είναι ανούσιες και
Όλοι να φωνάζαμε
Ισότητα, αγάπη, αδελφοσύνη
Ηημέρα αυτή δεν πρέπει να αργήσει
Σήμερα κιόλας να ξεκινήσει
Η αγάπη να φωλιάζει
Παντού στις καρδιές μας
Όλοι οι λαοί να
Λυτρωθούμε.
Ένας τον άλλο
Με συμπόνια να
Αγαπάμε,
Μαζί να
Ενώσουμε
Τα χέρια,
Όλος ο κόσμος
Να φωνάζει ο
Ρατσισμός να σταματήσει.
Ας κάνουμε
Τώρα
Σε τούτη τη χώρα την
Ίδια τη
Στιγμή
Μια ευχή,
Όλοι ίσοι - όλοι διαφορετικοί.
” Η αλήθεια μου”
Ένα κορίτσι κάθε μεσημέρι
Κάθεται στην άκρη , οδύρεται και κλαίει
Έχει χάσει φίλους , δεν έχει συντροφιά
Δεν ξέρει τι να κάνει μες στη μοναξιά.
Μόνος μου στην άκρη
Μόνος στο σκοτάδι
Μες στη ψυχική ερημιά
Ψάχνω για παρηγοριά
Όταν τον ήλιο αντίκρισα
Στη ζωή ξαναζήτησα
Να ξαναγεννηθώ λευκός
Γιατί δεν αντέχεται άλλο ο ρατσισμός
Χρώμα, εθνικότητα δεν έχουν σημασία
Μα ο νους και η καρδία έχουν την αξία
Αγάπη και ειλικρίνεια νιώθω στην καρδιά μου
Αυτό έχω στη ζωή και μες στα όνειρα μου .