23-10-18 Συνέντευξη του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων στον ρ/σ "news 247"

Υπουργός: Το υπουργείο Παιδείας είναι ένα κτήριο που δεν θα έπρεπε να είναι υπουργείο. Έχει διάφορα ζητήματα φύλαξης. Είναι ένα κτήριο που ήταν οι επικεφαλής των Ολυμπιακών Αγώνων και εν πάση περιπτώσει, μετατράπηκε πολύ γρήγορα σε Υπουργείο από τότε που ήτανε η κυρία Γιαννάκου υπουργός Παιδείας.

Δημοσιογράφος: Και αν θυμάμαι καλά και το γραφείο του Υπουργού, που έσπασε ο κύριος Φίλης στα τρία, θα είναι ξανά, πολύ μεγάλο, είναι περισσότερο από όσο είναι ο όροφος εδώ.

Υπουργός: Το γραφείο είναι το γραφείο του κυρίου Ρογκ που ήταν πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και δείχνει και τη μεγαλομανία αυτών των ανθρώπων, μόνο αν δείτε το χώρο αλλά και η διακόσμηση που έγινε στη συνέχεια από την Κυβέρνηση δεν τιμά τη χώρα μας γιατί είναι μια εξαιρετικά πλούσια και νεόπλουτη διακόσμηση.

Δημοσιογράφος: Αλλά ταυτόχρονα τα υπουργεία φυλάσσονται ενώ εδώ δεν είχε φύλαξη το Υπουργείο είναι αλήθεια αυτό.

Υπουργός: Κοιτάξτε, το Υπουργείο έχει φύλαξη, απλώς, αν δεν κάνω λάθος, είναι το μόνο Υπουργείο που έχει μία τόσο μεγάλη ελεύθερη έκταση γύρω του, και όπως σας είπα είναι ένα κτήριο που όπως όλα τα υπουργικά κτήρια πρέπει να έχουν ορισμένες προδιαγραφές. Το δικό μας δεν την έχει σε επίπεδο ασφάλειας. Μη συζητήσουμε για το κτήριο όμως.

Δημοσιογράφος: Λέτε ότι δεν είναι ασφαλές το Υπουργείο;

Υπουργός: Το υπουργείο έχει πολλούς τρόπους γύρω γύρω να μπορέσει κανείς να παραβιάσει την ασφάλεια που έχουμε και αστυνομία και εταιρία φύλαξης. Αλλά όταν έχει μία περίμετρο που μπορεί να είναι πάνω από 500 μέτρα, καταλαβαίνετε ότι αυτοί οι χώροι εξ ορισμού είναι δύσκολοι. Εξ ορισμού. Έχουμε λάβει διάφορα μέτρα αλλά ξέρετε, δεν είναι εκεί το θέμα. Το θέμα είναι ότι χτες, ήρθαν κάποια παιδιά -κατά τη γνώμη μου ήταν ελάχιστα αυτά τα παιδιά, ήταν κάτω από 40 άτομα- εκφράστηκαν μ’ έναν τρόπο έντονο, εξέφρασαν τη δυσαρέσκεια τους. Νομίζω ότι υπήρχαν πολλά πράγματα τα οποία ήταν σωστά, κανείς, θα πρέπει να μπει στη θέση τους. Υπήρχαν πολλά πράγματα τα οποία απέρρεαν από το γεγονός ότι δεν είχαν διαβάσει, ούτε τα Νομοσχέδια ούτε ήξεραν τις προτάσεις που έχουμε κάνει. Εκείνο βέβαια που μας προβληματίζει είναι από πού αντλούν αυτά τα παιδιά τη νομιμότητα τους, διότι αυτά δεν είναι αποφάσεις ούτε γενικών συνελεύσεων, ούτε ενός μαζικού κινήματος, ούτε οτιδήποτε άλλο. Όχι ότι δεν υπάρχουν παρατάξεις μαζικές, ή ότι δεν υπάρχουν γενικές συνελεύσεις που παίρνουν αποφάσεις, αλλά, ξέρετε, αυτές οι μειοψηφίες που παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους, εν πάση περιπτώσει είναι πράγματα που κανείς πρέπει να τα δει ψύχραιμα αλλά και αποφασιστικά, ως προς την αντίληψη. Εγώ πάντα μιλάω με τα παιδιά επί ίσοις όροις, δεν επικαλούμαι ούτε την ηλικία μου, ούτε την πείρα μου, ούτε τη θέση μου.

Δημοσιογράφος: Η εκτίμησή σας ποια είναι , από πού αντλούν τη νομιμότητα τους;  

Υπουργός: Υπάρχουν ομάδες οι οποίες αποφασίζουν να κάνουν το α’ ή το β’, ορισμένες έχουν κάλυψη πολιτικών κομμάτων, κάποιες δεν έχουν…

Δημοσιογράφος: Όπως; Οι συγκεκριμένες είχαν κάλυψη; Αυτό ρωτάμε.

Υπουργός: Δεν θέλω να μπω σε ντετεκτιβίστικες λογικές. Ο καθένας ξέρει ακριβώς τι εννοώ.  Υπάρχουν κόμματα τα οποία κλείνουν τα μάτια σε τέτοιες καταστάσεις.

Δημοσιογράφος: Εξωκοινοβουλευτικά κόμματα;

Υπουργός: Όχι υποχρεωτικά.

Δημοσιογράφος: Μπορεί να είναι και κόμματα εξουσίας;

Υπουργός: Κοιτάξτε, για να μην το παιδεύουμε το ζήτημα. Υπάρχει ένα θέμα, ο Ριζοσπάστης για παράδειγμα, πριν αρχίσουν τα σχολεία, ανακοίνωνε ότι συγκροτήθηκε μέτωπο μαθητών που θα διεκδικήσει το α’, β’, γ’. Πώς κατάφερε κανείς πριν την έναρξη των σχολείων να γίνουν και οι αντίστοιχες διαδικασίες για να συγκροτηθούν τέτοιες συλλογικότητες, κανείς πρέπει να αναρωτηθεί. Είναι μέρος μίας περίπλοκης κατάστασης κυρίως ανάμεσα στη νεολαία, ανάμεσα στα κόμματα τα οποία δεν έχουν ακόμα αποφασίσει ποια θα είναι η προεκλογική τους στάση. Εδώ μιλάμε για μία ακραία συμπεριφορά, το βλέπετε και στη Νέα Δημοκρατία. Δεν την ενδιαφέρει τίποτα άλλο από το να αναδείξει τη λεγόμενη ανομία, έτσι δεν είναι;

Δημοσιογράφος: Θα πάμε αμέσως μετά σε αυτό. Είχανε –χτες τα παιδιά που ήταν εκεί – ένα αίτημα. Να μην προχωρήσουν οι αλλαγές. Να μην κατατεθεί το Νομοσχέδιο. Τι απαντάτε;

Υπουργός: 40 άτομα να έχουν αυτό το αίτημα που δεν το είχανε και όλοι, θα μου επιτρέψετε, δεν μπορεί κανείς, παρά μόνο να το σημειώσει. Δηλαδή όταν λένε να αποσυρθεί το Νομοσχέδιο για το Λύκειο -το οποίο δεν υπάρχει ακόμη, γι’ αυτό σας  λέω, ούτε καν μελετημένοι ήτανε- να αποσυρθεί κάτι που για πρώτη φορά, τα τελευταία 50 χρόνια, δίνει τη δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης και πολύ λιγότερα μαθήματα με περισσότερες ώρες άρα το να μην πηγαίνει κανείς στα φροντιστήρια ή να μην υποκύπτει στην παραπαιδεία, εγώ δεν καταλαβαίνω τι θα πει «απόσυρέ το». Καταλαβαίνω να πει κανείς ότι τα μαθήματα, θα πρέπει να είναι το α’ και όχι το β’, το καταλαβαίνω αυτό, αλλά η έννοια απέσυρε κάτι, το οποίο για πρώτη φορά δίνει τη δυνατότητα να μπαίνεις χωρίς εξετάσεις, και για πρώτη φορά αποτρέπει, διότι δεν έχεις λόγο πια να χρησιμοποιείς την Παραπαιδεία, εγώ δεν το καταλαβαίνω αυτό.

Δημοσιογράφος: Άρα, δεν γίνεται δεκτό το αίτημα.

Υπουργός: Το αίτημα το οποίο, και εσείς θα μου επιτρέψετε, είναι ένα αίτημα το οποίο έρχεται από μία ομάδα παιδιών και δεν έχει ανταπάντηση, γιατί εγώ τους ρωτούσα και δεν ήταν σε θέση να μου απαντήσουν, λέγοντας ότι αυτό δημιουργεί φτηνό εργατικό δυναμικό. Εντάξει, όλοι μας, κατά καιρούς, έχουμε πει πράγματα που δεν βασίζονταν πολύ στον ορθό λόγο. Ας θεωρήσουμε ότι και αυτό ήταν μέρος μίας τέτοιας αντίδρασης.

Δημοσιογράφος: Βλέπω αντίπαλες παρατάξεις, η ΝΔ για παράδειγμα,  να λένε ότι έτσι και ο κύριος Τσίπρας έγινε Πρωθυπουργός.

Υπουργός: Θα βόλευε πάρα πολύ τη ΝΔ, και προφανώς γι’ αυτό τα λέει, αλλά δεν λέμε και πουθενά δεν έχει πει κανένας ότι οι αγωνιστικές διεκδικήσεις είτε είναι κατακριτέες είτε οτιδήποτε άλλο. Και θα σας παρακαλούσα πάρα πολύ να πάτε να δείτε τι γράφανε, τι λέγανε διάφοροι εκείνη την εποχή και να δείτε αν αυτό έχει σχέση με μία πλήρη και απόλυτη άρνηση ενός μεταρρυθμιστικού σχεδίου που, αυτή τη στιγμή, μόνο θετικά έχει. Πείτε μου ένα αρνητικό αυτού του μεταρρυθμιστικού σχεδίου. Το παρακάλεσα και χτες στα παιδιά που ήρθανε και το λέω και συνέχεια στον κύριο Μητσοτάκη. Να μας πει ένα όμως. Ένα! Και δεν υπάρχει απάντηση. Λέει όταν θα έρθω θα καταργήσω τους Νόμους Μπαλτά, Φίλη και Γαβρόγλου. Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Είναι ένας λόγος προγραμματικός της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Φέραμε τα μεταπτυχιακά που για πρώτη φορά αυξήθηκαν τα δωρεάν, και το 30% των παιδιών μπαίνουν χωρίς δίδακτρα. Δεν ξέρω αν κατανοούμε τι λέμε. Κανονικοποιήσαμε μία κατάσταση στα Πανεπιστήμια που ήτανε ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.

Δημοσιογράφος: Πάντως υπάρχει και μία κατάσταση στα πανεπιστήμια που δεν είναι καθόλου κανονική. Το ότι είναι στο έλεος διακινητών ναρκωτικών. Ξέρετε ότι σήμερα συνεδριάζει η Σύγκλητος του Οικονομικού Πανεπιστημίου;

Υπουργός: Θα σας το πω πολύ κατηγορηματικά. Αυτό που γίνεται είναι απαράδεκτο. Είμαστε κατηγορηματικοί στο θέμα των ναρκωτικών. Η διακίνηση ναρκωτικών είναι ένα κακούργημα και δεν καταλαβαίνουμε γιατί οι πρυτάνεις δεν καλούν την αστυνομία. Τελεία και παύλα.

Δημοσιογράφος: Ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης είπε ότι έχει καλέσει την Αστυνομία. 

Υπουργός: Ωραία, τότε να έρθει στο Υπουργείο, να πάμε στην κυρία Γεροβασίλη να δούμε γιατί δεν έχει επέμβει η Αστυνομία. Στο θέμα των ναρκωτικών είμαστε απόλυτοι και πρέπει να χαίρονται όλοι που είμαστε απόλυτοι. Αλλά πρέπει να σκεφτούμε λίγο γιατί για παράδειγμα όλα τα φώτα στο προαύλιο στο κεντρικό κτήριο στο campus στη Θεσσαλονίκη είναι σβησμένα το βράδυ. Μπορεί κάποιος να μας το πει; Ή ένα βανάκι που υπήρχε κι έκανε βόλτα, δεν υπάρχει πια; Δεν υπάρχουν χρήματα; Χρήματα υπάρχουν, και τους είπαμε εμείς, πάρτε χρήματα για να πάρετε ένα βαν να κάνει συνέχεια βόλτες

Δημοσιογράφος: Τι εννοείτε;

Υπουργός: Παλιότερα υπήρχε ένα βαν που είχε κόσμο μέσα και έκανε συνέχεια βόλτες στην Πανεπιστημιούπολη, στο κεντρικό της Θεσσαλονίκης.  Ε, ξέρετε πως είναι αυτά, μία παρουσία είναι πάντα αποτρεπτική. Και με συγχωρείτε, γιατί δεν γινόταν αντίστοιχα όταν ήτανε Πρύτανης ο κύριος Μυλόπουλος; Όταν γινότανε, υπήρχε παρέμβαση, τελεία και παύλα, δεν υπάρχει καμία μα καμία ανοχή για τα ναρκωτικά.

Δημοσιογράφος: Εκτιμάτε λοιπόν, ότι είναι ευθύνη των πρυτάνεων;

Υπουργός: Όχι, δεν είναι ευθύνη των Πρυτάνεων, είναι ευθύνη όλων μας, εγώ δεν μπορώ να ξέρω αν υπάρχει διακίνηση στο τάδε μέρος. Και, για να ξέρουμε τι λέμε τώρα, μην τα τσουβαλιάζουμε και όλα μαζί. Όντως, υπάρχει ένα πρόβλημα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο πολύ σοβαρό και υπάρχει κι ένα πρόβλημα στο κεντρικό campus του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.  Αυτά θα έπρεπε να μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε. Ο Πρύτανης πρέπει να πάρει αυτή την ευθύνη, αν δεν υπάρχει ανταπόκριση στην ευθύνη του να το κάνουμε θέμα και να δούμε για ποιο λόγο δεν υπήρχε ανταπόκριση και να κλείσουμε επιτέλους αυτό το θέμα.

Δημοσιογράφος: Μα το κάνουμε θέμα. Κάθε μέρα είναι Πανεπιστημιακοί σε όλα τα μέσα ενημέρωσης. Και κάθε μέρα λένε αυτό.

Υπουργός: Εμείς όμως, για πρώτη φορά, το οποίο βεβαίως κι αυτό, αγνοήθηκε, δεχτήκαμε ότι υπάρχουν προβλήματα παραβατικότητας. Κάναμε λοιπόν μία Επιτροπή, επικεφαλής ήταν ο κύριος Παρασκευόπουλος με εκπροσώπους της Εισαγγελίας, της Αστυνομίας ειδικούς επί των ναρκωτικών, κόσμο από άλλα υπουργεία κτλ. Βγήκε ένα πόρισμα. Το στείλαμε σε άλλα Πανεπιστήμια παρόλο που τα Πανεπιστήμια συμμετείχαν και στην σύνταξή του για να έχουμε τη γνώμη των Συγκλήτων. Η νεολαία της ΝΔ, 45 λεπτά αφότου το πήρε, 45 λεπτά με το ρολόι, το έστειλε πίσω ως φαιδρό. Πότε κατάφερε να το διαβάσει, πότε κατάφερε να συνεδριάσει και πότε κατάφερε να βγάλει απόφαση, καταλαβαίνετε ότι είναι διαδικασίες εξπρές αυτές. Μήπως λοιπόν διάφοροι φοβούνται, από τις προσπάθειες που κάνουμε για να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο κλίμα; Μήπως δεν τους βολεύει; Πολιτικά και Κομματικά; Σας το λέω με το πόρισμα Παρασκευόπουλου. Και γιατί καμία Σύγκλητος δεν μας έχει στείλει την απόφασή της ενώ το έχουν πάρει εδώ και ένα μήνα;

Δημοσιογράφος: Ανεξάρτητα από την Επιτροπή που συστήσατε και το πόρισμα που έβγαλε, εδώ έχουμε μία κατάσταση που τα Πανεπιστήμια είναι χώροι ανομίας.

Υπουργός: Κάνετε λάθος.

Δημοσιογράφος: Μα τα ακούω από τους Πανεπιστημιακούς που λένε αυτά τα πράγματα.

Υπουργός: Θα μου επιτρέψετε κυρία Σπανού, με όλο το σεβασμό που έχω στο πρόσωπό σας ότι σε αυτό έχετε πέσει έξω. Υπάρχουν μέρη στα Πανεπιστήμια στα οποία υπάρχει σοβαρό ζήτημα παραβατικότητας. Μην τα τσουβαλιάζουμε όλα μαζί.

Δημοσιογράφος: Υπάρχει ζήτημα παραβατικότητας. Αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο.  

Υπουργός: Είναι απαράδεκτο.

Δημοσιογράφος: Ε, αυτό δεν λύνεται με μία Επιτροπή κι ένα πόρισμα.

Υπουργός: Με συγχωρείτε, κατά τη γνώμη σας πώς λύνεται λοιπόν;

Δημοσιογράφος: Με την εφαρμογή του Νόμου.

Υπουργός: Δηλαδή; Ξέρετε τους Νόμους; Τα κακουργήματα λοιπόν, δεν θέλουν καμία διαδικασία. Παίρνεις κι έρχεται η Αστυνομία. Υπάρχει Νόμος που λέει όταν υπάρχει κακούργημα, υπάρχει απάντηση.

Δημοσιογράφος: Εδώ έχουμε πανεπιστημιακούς και πρυτάνεις που λένε ότι καλούν την Αστυνομία και η Αστυνομία δεν πηγαίνει.

Υπουργός: Γιατί αυτοί, πέρα από το να γράφουν ένα γράμμα και να παίρνουν να έρχεται η Αστυνομία και να μην έρχεται, δεν έρχονται να συζητήσουμε με ποιο τρόπο η παρέμβαση της Αστυνομίας, στα κακουργηματικά επιμένω, στα κακουργηματικά, πρέπει να είναι άμεση. Να το δούμε το πρόβλημα. Αν υπάρχει ένα πρόβλημα με την Αστυνομία. Αλλά, υπάρχει ένα θέμα που αν το στείλει κανείς μετά, υπάρχει ένα θέμα μετά, ότι το κακούργημα δεν τελείται εκείνη την ώρα.

Δημοσιογράφος: Το λαθρεμπόριο για παράδειγμα τσιγάρων κλπ. στην ΑΣΟΕΕ το έβλεπα με τα μάτια μου κύριε Υπουργέ.

Υπουργός: Αν το βλέπατε με τα μάτια σας ότι γίνεται λαθρεμπόριο, ως πολίτης πρέπει να το καταγγείλετε στην Αστυνομία να παρέμβει. Αν θέλετε να γενικεύσουμε το πρόβλημα είναι λάθος. Εδώ, υπάρχουν κάποιοι, γιατί πρέπει αυτό να το δεχτούμε, που τους βολεύει να προβάλουν αυτήν την εικόνα. Τους βολεύει. Ας το καταλάβουμε αυτό. Υπάρχει πρόβλημα; Εγώ σας λέω ότι υπάρχει. Για μεν, τα κακουργηματικά ο Νόμος είναι σαφέστατος για δε, τα άλλα, είναι πολύ περίπλοκα ζητήματα και αυτό αναδεικνύει μία έκθεση που γίνεται για πρώτη φορά, μετά τη Χούντα για να μην πάμε πριν, και η οποία καλεί το σύνολο της Πανεπιστημιακής κοινότητας να σκύψει πάνω στο πρόβλημα.

Δημοσιογράφος: Σε αυτό το πρόβλημα λύση πότε θα δώσετε;

Υπουργός: Λύση, όπως καλά γνωρίζετε δεν είναι μονοσήμαντη.

Δημοσιογράφος: Πότε θα ανακοινώσετε ;

Υπουργός: Ξέρετε, άλλες φορές παίρνουμε αποφάσεις χωρίς να ρωτάμε τις Συγκλήτους και μας λένε γιατί δεν μας ρωτήσατε. Πάμε να ρωτήσουμε τις Συγκλήτους, δεν απαντάνε, πάλι λένε, γιατί καθυστερείτε. Δεν γίνεται μονά-ζυγά να χάνουμε. Εμείς λοιπόν, ακολουθήσαμε μία άψογη διαδικασία. Φέραμε ανθρώπους και κοινωνικά ευαίσθητους αλλά και τεχνοκρατικά επαρκέστατους και είπαμε, παιδιά υπάρχουν αυτά τα προβλήματα. Αποφασίστε να δείτε τι μπορεί να γίνει. Και να σας πω και κάτι άλλο: Ορισμένες φορές, όχι πάντα, για να μην θεωρηθεί ότι καλύπτω πράγματα, μέρος αυτής της παραβατικότητας είναι και οι φοιτητές μας. Αυτούς δεν πρέπει να δούμε πώς θα τους νουθετήσουμε, πώς θα συζητήσουμε μαζί τους, πώς θα συζητήσουμε με τους άλλους συμφοιτητές τους; Προχθές, σε μία συνέντευξη, είπα κάτι το οποίο χλευάστηκε και δεν περιποιεί τιμή σ’ αυτούς  που χρησιμοποιούν την πένα τους μ αυτόν τον τρόπο. Όταν λέμε να διεκδικήσουν οι φοιτητές τους χώρους τους, δεν σημαίνει να έρθουν και με βία να διώξουν τους άλλους. Να σας πω τι έγινε πέρυσι στην Αρχιτεκτονική. Υπήρχε ένα αντίστοιχο φαινόμενο. Και πήγανε μέσα και είπανε,  σε διάφορους που κάνανε μάθημα εκείνη την ώρα, να σηκωθείτε να φύγετε. Και αυτοί, έμειναν στην τάξη, συνεχίσανε το μάθημα, και μ’ αυτόν τον τρόπο, κατά κάποιον τρόπο, το φαινόμενο και το πρόβλημα, λύθηκε διότι δεν τόλμησαν να ξανακάνουν αυτό το πράγμα στην Αρχιτεκτονική. 

Δημοσιογράφος: Είχαμε μείνει εκεί που λέγατε ότι μερικές φορές είναι και οι φοιτητές μέρος του προβλήματος της παραβατικότητας στα Πανεπιστήμια και πρέπει να γίνει διάλογος μαζί τους. Λέγατε ότι θα πρέπει να διεκδικήσουν το χώρο τους και τη νομιμότητα σε αυτούς τους χώρους  προφανώς αναφέρεστε και στην ιστορία του Ρουβίκωνα στη Φιλοσοφική.

Υπουργός: Νομίζω ότι όσο είμαστε απόντες από εκεί που είναι η ζωή μας, τόσο οι χώροι αυτοί θα αρχίσουν να αποκτούν παθογένειες. Εγώ, αν θυμάστε πέρυσι, όταν έγινε το σκάνδαλο αντιγραφής στην Πάτρα, που οι πανεπιστημιακές αρχές προχώρησαν στα μέτρα που πρέπει να παρθούν, ζήτησα να γίνει μία μέρα ολόκληρη στο Πανεπιστήμιο να συζητηθεί το θέμα αντιγραφής. Πάλι υπήρξε ένας χλευασμός από κάποιους. Αν αυτά τα πράγματα δεν τα συζητάμε εμείς που είμαστε στο φυσικό χώρο, το εμείς το λέω και ως πανεπιστημιακός- αλλά οι συνάδελφοι, οι φοιτητές, οι διοικητικοί, καταλαβαίνετε ότι αυτοί οι χώροι αποξενώνονται από αυτό που πρέπει να είναι. Εδώ λοιπόν έχουμε αυτούς που αποκαλούνται Ρουβίκωνες, οι οποίοι θέλουν να καταλάβουν ένα χώρο, υπάρχουν διεργασίες μέσα στο Πανεπιστήμιο, για να πειστούν να φύγουν κλπ., έρχεται η Σύνοδος Πρυτάνεων και βγάζει μία ανακοίνωση η οποία ουσιαστικά υπονομεύει τις προσπάθειες των Πρυτανικών Αρχών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έβγαλε μία ανακοίνωση το Προεδρείο η οποία λέει να παρέμβει η Πολιτεία όταν όλοι μέσα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών προσπαθούν, με δικές τους δυνάμεις, να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα. Δηλαδή υπάρχουν θέματα που δεν μπορούν να λυθούν  με άλλο τρόπο, πρέπει να αλλάξει και η νοοτροπία μας. Υπάρχουν θέματα, όπως τα ναρκωτικά, τα οποία όντως πρέπει να αντιμετωπιστούν με κατηγορηματικό τρόπο, κατηγορηματικότατο. Όλα τα προβλήματα δεν είναι τα ναρκωτικά.

Δημοσιογράφος: Για τον Ρουβίκωνα η Αξιωματική Αντιπολίτευση λέει ότι είναι θέμα ανομίας και ότι  πρέπει να παρέμβει η Αστυνομία.

Υπουργός: Κατά τη γνώμη μου πρέπει η πανεπιστημιακή κοινότητα να δει τι πρέπει να γίνει και η ΝΔ να κοιτάξει τη δουλειά της. Η πανεπιστημιακή κοινότητα έχει τους Κοσμήτορες, τους Προέδρους των Τμημάτων, τα μέλη ΔΕΠ, τους φοιτητές τους ίδιους. Η δική μου άποψη είναι ότι θέλω να δει τι θα πει η πανεπιστημιακή κοινότητα  όχι μόνο όπως λέει ο Νόμος αλλά και η παράδοση ορίζει.

Δημοσιογράφος: Αν αποφασίσει να παρέμβει η Αστυνομία;

Υπουργός: Ας καθίσει πρώτα να το αποφασίσει, γιατί ξέρετε, ας μην ωθούμε σε κινήσεις… ξέρετε πόσο σύνθετες είναι αυτές οι διαδικασίες; Να σας πω ένα τριτεύον θέμα. Μπορεί να μην είναι και τόσο τριτεύον, εντάξει. Αν πιάσεις έναν μαθητή να αντιγράφει τι θα του κάνεις; Αμέσως θα του μηδενίσεις την κόλλα; Το τυπικό είναι αυτό. Εγώ σας λέω ότι πρέπει να καταλάβεις γιατί το κάνει. Και αλλού να του βάλεις πέντε μηδενικά μαζί και αλλού, αν καταλάβεις ότι το κάνει για άλλο λόγο, να προσπαθήσεις να πας παρακάτω, να μιλάς με αυτό το παιδί. Η πανεπιστημιακή ζωή, όπως και η σχολική ζωή, είναι μία πολύ σύνθετη ζωή. Πόσο μάλλον που έχουμε να κάνουμε και με ενήλικες. Πόσο μάλλον που έχουμε να κάνουμε και με διδάσκοντες  οι οποίοι έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις στη ζωή και στον κόσμο. Δεν λέω διαφορετικών Κομμάτων, λέω διαφορετικές προσεγγίσεις.

Δημοσιογράφος: Πάντως διαβάζουμε άρθρα που λένε ότι πανεπιστημιακοί φοβούνται, ότι δεν έχουν εμπιστοσύνη στους θεσμούς και στην Πολιτεία  και τρίτον, δεν θεωρούν ότι υπάρχει πολιτική βούληση για να λυθεί το πρόβλημα. Τα ακούτε αυτά φαντάζομαι.

Υπουργός: Τα ακούω αλλά τι ακριβώς να κάνω; Όταν λένε ότι φοβούνται τι ακριβώς φοβούνται; Μπορεί και εγώ να έρθω στο στούντιό σας και να πω ανεβαίνοντας τις σκάλες, λίγο φοβάμαι εδώ. Δεν πάει έτσι. Τι θα πει φοβάμαι στον φυσικό μου χώρο; Γι’ αυτό λέω να διεκδικήσουμε τον φυσικό μας χώρο.

Δημοσιογράφος: Κύριε Υπουργέ, τους έχουν συμβεί πράγματα, τα ξέρετε.

Υπουργός: Θέλετε να μας πείτε πότε έχουν συμβεί αυτά;

Δημοσιογράφος: Να πούμε τώρα για τον κύριο Συρίγο, που ακόμα ψάχνει να βρει το δίκιο του; Να πούμε αυτό που το ξέρει όλη η Ελλάδα; Ε, δεν είναι το μόνο…

Υπουργός: Με συγχωρείτε, είπατε για τον κύριο Συρίγο, να σας πω εγώ για άλλες δέκα περιπτώσεις; Δεν το αμφισβητεί κανείς αυτό. Εκείνο που προσπαθώ να σας πω εγώ τόση ώρα είναι ότι το πρόβλημα είναι τόσο σύνθετο. Οι κραυγές που ακούγονται που λένε γιατί δεν έρχεται η Αστυνομία είναι για να μην συζητηθεί αυτό το πρόβλημα. Έχετε δει εσείς καμία πρόταση από τα άλλα Κόμματα; Έχετε δει καμία άλλη πρόταση συγκροτημένη εκτός από το να παρέμβει η Αστυνομία, εκτός αν θεωρούμε ότι μπορεί όλα να τα λύσει η Αστυνομία. Αυτό μοιάζει με διάφορες οικογένειες που μεγαλώνουν τα παιδιά τους και λένε θα φωνάξω τον μπαμπούλα γιατί δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα. Άρα, κανείς δεν θέλει να καθίσει να συζητήσουμε τα προβλήματα. Αυτό ακριβώς έκανε η Επιτροπή Παρασκευόπουλου. Συζήτησε και ανέλυσε τα προβλήματα με τους καθ’ ύλην αρμόδιους, εκπροσώπους και της Πολιτείας αλλά και τεχνοκράτες που ξέρουν διάφορα ζητήματα και καλώ, δεν λέω θα λυθούν όλα τα ζητήματα αλλά καλώ, αν αυτό είναι ένα πρώτο βήμα, δειλό; Δειλό, δεν πειράζει, αν όμως αυτό είναι ένα πρώτο βήμα να το κατοχυρώσουμε όλοι μαζί.

Δημοσιογράφος: Τελευταία ερώτηση συνταγματική αναθεώρηση για το άρθρο 16 ;

Υπουργός: Η προσωπική μου άποψη αλλά και η άποψη του ΣΥΡΙΖΑ τόσον καιρό είναι ότι δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος κατάργησης  του άρθρου 16 και δημιουργίας ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Μπορούμε να το συζητήσουμε αν θέλετε, πάρα πολύ αναλυτικά. Δεν είναι απλώς ένα ιδεολογικό ζήτημα.

Δημοσιογράφος: Θα μας δοθεί η ευκαιρία στο επόμενο διάστημα.

Υπουργός: Χαίρομαι.

Δημοσιογράφος: Να ανανεώσουμε το ραντεβού μας γιατί η Παιδεία είναι το μεγαλύτερο θέμα.

Υπουργός: Ναι βέβαια και είπαμε και στα παιδιά χτες, είπαμε αν πραγματικά υπάρχουν κάποια πράγματα στα οποία έχουμε πέσει έξω –κι αλίμονο, όταν κάνεις τόσα πράγματα πέφτεις και σε κάποια έξω- στο νεκροταφείο μόνο δεν κάνει κανείς λάθη.

Δημοσιογράφος: Τελευταία ερώτηση που μου ήρθε, λένε ότι το Πολυτεχνείο μπορεί να μεταφερθεί στην Πανεπιστημιούπολη όπου μπορεί να φτιαχτεί εκεί ένας χώρος γενικότερος, ευρύτερος.

Υπουργός: Ξέρετε ότι υπάρχουν ήδη πολλά Τμήματα στου Ζωγράφου, τώρα αν θα πρέπει να φύγει από κάτω ή όχι, θα πρέπει να το συζητήσει κανείς στα πλαίσια μιας ανάπλασης όλης εκείνης της περιοχής. Η ιστορικότητα των χώρων, είναι ένα σημαντικό πράγμα σε μία πόλη.

Δημοσιογράφος: Άρα, στα πλαίσιο ανάπλασης μπορεί να συζητηθεί μια μεταφορά;

Υπουργός: Βεβαίως, γιατί όχι; Δεν υπάρχουν θέματα ταμπού στο πλαίσιο της αναμόρφωσης και ανάπλασης αλλά η απλή μεταφορά του ενός τμήματος δεν νομίζω ότι θα αλλάξει κάτι, η μεταφορά θα πρέπει να συνδυαστεί με μία ριζική και δραματική αναμόρφωση όλης της περιοχής. Είδατε όμως τώρα προχωράμε με πολύ δραματικό τρόπο με το ΑΚΡΟΠΟΛ. Τώρα θα γίνει ένα πολύ ζωντανό κύτταρο.