17-12-18 Η ομιλία του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κώστα Γαβρόγλου κατά τη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό στη Βουλή

Μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι στη συζήτηση του Προϋπολογισμού η αντιπολίτευση έχει έναν λόγο ο οποίος αγνοεί τους αριθμούς. Και καταλαβαίνω όλα τα στοιχεία της πολιτικής επιχειρηματολογίας, αλλά καλό είναι να ξέρουμε και τους αριθμούς γιατί τυχαίνει οι αριθμοί να εκφράζουν μια κάποια αντικειμενικότητα. Να θυμίσω ότι ανάμεσα στο 2009 και το 2015 υπήρξε μείωση του Προϋπολογισμού κατά 35%. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανένας. Ανάμεσα στο 2015 και τώρα, υπάρχει μία αύξηση 12%. Και αν τυχόν η χώρα είχε το μεσοπρόθεσμο που είχαν συμφωνήσει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, σήμερα θα είχαμε μείωση κατά 28%. Δηλαδή, ο προϋπολογισμός που έχουμε καταθέσει, αν συγκριθεί με αυτόν που θα ίσχυε λόγω μεσοπρόθεσμου, είναι 28% αυξημένος. Αυτό δεν είναι θέμα διαπραγμάτευσης ούτε και δημιουργικής λογικής. Πρώτον, λοιπόν, έχουμε καταφέρει μέσα από τις πραγματικά δύσκολες συνθήκες να μπορέσουμε καταρχάς να αυξήσουμε τον προϋπολογισμό για την Εκπαίδευση.

Η αύξηση του Προϋπολογισμού για την εκπαίδευση δεν μπορεί να λειτουργήσει δυναμικά προς όφελος της εκπαίδευσης αν δεν υπάρχει και μία πολιτική που να μπορεί να μεγιστοποιήσει τις δυνατότητες που δίνει αυτή η αύξηση. Αυτήν την πολιτική εφαρμόσαμε τα τελευταία τρία χρόνια. Το λέμε αυτό γιατί η πολιτική της αντιπολίτευσης, ακριβώς επειδή έβλεπε την εκπαίδευση ως προϊόν – δεν το κρύβουν οι άνθρωποι, το λέει και ο κύριος Μητσοτάκης με έναν, κατά τη γνώμη μας, πολύ ακραίο τρόπο- επειδή λοιπόν βλέπουν την εκπαίδευση σαν εμπόρευμα και τα σχολεία σαν επιχειρήσεις, η πολιτική κουλτούρα με την οποίαν προσεγγίζουν τα θέματα της εκπαίδευσης είναι σαν οι εκπαιδευτικοί θεσμοί να είναι επιχειρήσεις. Γι’ αυτό και δεν μπορούν να σκεφτούν έξω από το πλαίσιο το δημοσιονομικό. Διότι η εκπαίδευση προφανώς έχει ανάγκη από πάρα πολλά χρήματα, αλλά η εκπαίδευση έχει κυρίως ανάγκη από ένα μακρόπνοο μεταρρυθμιστικό σχέδιο.

Με τον νέο προϋπολογισμό, επιτέλους μετά από 10 χρόνια, προχωράμε στον διορισμό 15.000 μόνιμων εκπαιδευτικών σε βάθος τριετίας και το 2019 προχωράμε στους πρώτους 4.500 μόνιμους διορισμούς στην Ειδική Αγωγή. Είναι αυτό που είπα και πριν ότι δεν αμφισβητείται με κανέναν απολύτως τρόπο. Για το ποιο σύστημα θα ισχύσει -επειδή υπάρχει μία συζήτηση γύρω από το σύστημα- θα πρέπει να είναι σαφές, και τουλάχιστον σε όλα κόμματα πρέπει να είναι σαφές, ότι το σύστημα αυτό θα πρέπει να υπακούει με αυστηρό τρόπο στις συνταγματικές επιταγές. Δεν μπορούμε να ξεχνάμε την συνταγματική επιταγή και για αξιοκρατία αλλά και για την ισοτιμία στην πρόσβαση στο επάγγελμα χωρίς να παραβλέπει κανείς την προϋπηρεσία. Και επίσης πρέπει να είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι σε όλους εκείνους τους λαϊκισμούς που ουσιαστικά θέλουν να επαναφέρουν την επετηρίδα και μέσα από αυτόν να αποκλείσουν και μία γενιά νέων αδιόριστων εκπαιδευτικών. Επιπλέον, διορίζουμε 600 εκπαιδευτικούς που ταλαιπωρούνται από το 2008, που έχουν δικαστικές αποφάσεις κι επιτέλους γίνεται δυνατός ο διορισμός τους.

Αλλά, όπως είπα και πριν, ο προγραμματισμός μας δεν ήταν συνυφασμένος με το πόσα χρήματα υπάρχουν για την εκπαίδευση. Καταφέραμε αυτά τα τρία χρόνια, όλη η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, να κάνουμε τεράστια βήματα κι επίσης να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα χρήματα που υπήρχαν. Με αυτή τη λογική καθιερώσαμε τη δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση, ένα αίτημα των εκπαιδευτικών επί 61 χρόνια. Εμείς το καθιερώσαμε, το ολοκληρώνουμε σε όλους τους δήμους σε τρία χρόνια. Ήδη την πρώτη χρονιά λειτουργεί σε 185 Δήμους και την επόμενη χρονιά θα λειτουργήσει σε άλλους 100. Αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν περισσότερα παιδιά στα Νηπιαγωγεία, περισσότερα βρέφη στους Βρεφονηπιακούς Σταθμούς που είναι των Δήμων και άρα περισσότεροι εργαζόμενοι ως βρεφονηπιαγωγοί και περισσότεροι νηπιαγωγοί.

Επίσης, αυτό που καταφέραμε είναι να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο σχολικών βιβλιοθηκών σε 1.000 Δημοτικά και 823 ολιγοθέσια Δημοτικά έγιναν ολοήμερα. Είναι Δημοτικά που βρίσκονται στις εσχατιές της χώρας μας και καταφέραμε να γίνουν ολοήμερα και πήγαν σε αυτά ειδικότητες όπως Ξένες γλώσσες, Μουσική κτλ.

Είναι γνωστό ότι καταφέραμε πάρα πολλά για την ένταξη και τις τάξεις υποδοχής των προσφυγόπουλων. Οκτώ χιλιάδες προσφυγόπουλα είναι αυτή τη στιγμή στην εκπαίδευση. Κι επίσης, παρά τις όποιες λυσσαλέες, θα λέγαμε, αντιδράσεις εξαιρετικά αντιδραστικών κύκλων στη Θράκη, για τις οποίες υπήρξε μία έμμεση σιωπή πολλών κομμάτων, καταφέραμε και δημιουργήσαμε τα πιλοτικά Νηπιαγωγεία για τα παιδιά που έρχονται από τις μειονότητες. Έχουμε Νηπιαγωγεία όπου υπάρχει μία βοηθός, μία διαμεσολαβήτρια, ώστε να μπορέσουν αυτά τα παιδιά να μάθουν την ελληνική γλώσσα, χωρίς  προφανώς να απολέσουν τη δική τους γλώσσα. Και βεβαίως, ένα πράγμα που επίσης καταφέραμε -και έχει και αυτό έμμεση σχέση με τα οικονομικά- είναι η προαιρετικότητα της Σαρίας και ο εκσυγχρονισμός των μουφτειών στη Θράκη. Ήταν υπηρεσίες που έπρεπε να εκσυγχρονιστούν εδώ και πολλές δεκαετίες. Και η προαιρετικότητα της Σαρίας κατοχυρώνει πολύ περισσότερο τον γυναικείο πληθυσμό, που πολλές φορές κάτω από οικογενειακές και συγγενικές πιέσεις έπρεπε να συρθεί στη υποχρεωτική Σαρία.

Η κυρία Τζούφη σας μίλησε αναλυτικά για τη νέα αρχή των ΕΠΑΛ όπου είχε σπουδαία συμβολή και ο Δημήτρης Μπαξεβανάκης.

Οι πρωτοβουλίες που πήραμε στην Ειδική Αγωγή δεν αμφισβητούνται πια από κανέναν. Κι εδώ υπάρχει κάτι πολύ σημαντικό που πρέπει να το χαιρετήσουμε όλοι σε αυτή τη Βουλή. Οι ελληνικές οικογένειες που έχουν παιδιά με ειδικές ανάγκες, άρχισαν να εμπιστεύονται το δημόσιο σχολείο, και ασκούν μεγάλη πίεση στο δημόσιο σχολείο ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα. Αυτό το χαιρετίζουμε. Είναι μία κοινωνική πίεση η οποία πρέπει να ασκηθεί, τη δεχόμαστε, και γι’ αυτό πάμε στους μόνιμους διορισμούς στην Ειδική Αγωγή, γι’ αυτό έχουμε κάνει τα καινούρια Ειδικά Σχολεία, γι’ αυτό έχουμε κάνει τα προγράμματα ώστε τα παιδιά αυτά είναι μαζί με άλλα σε κανονικές τάξεις.

Ψηφίσαμε τις νέες δομές αυτοαξιολόγησης των σχολείων. Για πρώτη φορά γίνεται αυτό. Καταργήσαμε ένα τιμωρητικό Προεδρικό Διάταγμα, το 152, της δήθεν αξιολόγησης. Δεν ήταν αυτό. Ήταν αυτό που μας έλεγαν: ‘γιατί ρε παιδιά δεν αξιολογείτε, διώξτε κάποιους και μετά θα δείτε, τι ωραία θα είναι τα πράγματα’.Δεν πάει έτσι. Εδώ θα πρέπει να δούμε οι σχολικές μονάδες πώς συζητάνε το προγραμματισμό τους, πώς τον αξιολογούν στο τέλος και πώς αξιολογούν αυτούς που είναι εκεί για να τους βοηθάνε. Κι επίσης προγραμματίζουμε την κατάργηση του ΣΑΕΠ όπου θα αναγνωρίσουμε επαγγελματικά δικαιώματα όλων αυτών των υποψηφίων, ακολουθώντας αυστηρά τις επιταγές της ευρωπαϊκής οδηγίας.

Όπως καλά γνωρίζετε, είμαστε πολύ κοντά στο να νομοθετηθεί η Γ’ Λυκείου. Η Γ’ Λυκείου στη χώρα μας είναι μια τάξη σχεδόν  ‘φάντασμα’. Είμαστε μια χώρα χωρίς Γ’ Λυκείου και για αυτό έχει ευθύνη η κοινωνία στο σύνολο και όχι οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πασχίζουν να μπορέσουν να της δώσουν ουσιαστικό περιεχόμενο. Προσπαθούμε να αναβαθμίσουμε το απολυτήριο του Λυκείου, να έχουμε πολύ λιγότερα μαθήματα με περισσότερες ώρες και να καταφέρουμε να έχουμε ένα σύστημα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση το οποίο θα δίνει την δυνατότητα να εισάγεται κανείς (και) με μόνο το απολυτήριο.

Και, βεβαίως, για πρώτη φορά συζητάμε την νέα αρχιτεκτονική της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Μία αρχιτεκτονική η οποία θα μειώσει την διαφορά ανάμεσα στα Πανεπιστήμια του κέντρου και της περιφέρειας. Μία αρχιτεκτονική που θα είναι πάρα πολύ ανοιχτή στις διεθνείς συνεργασίες και στην εξωστρέφεια ως προς τις αναπτυξιακές ανάγκες των τοπικών κοινωνιών. Με αυτή τη λογική ιδρύουμε τα διετή προγράμματα σπουδών που θα παρέχουν επαγγελματικά  πιστοποιητικά και δίνουμε, λόγω του νέου προϋπολογισμού, 10.000 ευρώ για κάθε μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών που είναι δωρεάν, χωρίς δίδακτρα. 

Μέσα, λοιπόν, από έναν προγραμματισμό που τον έχουμε αρχίσει από τότε που γίναμε κυβέρνηση και τον αρχίσαμε με τη λογική ότι θα βγαίναμε από τα Μνημόνια τον Αύγουστο 2018, ολοκληρώνουμε τη δίχρονη προσχολική υποχρεωτική εκπαίδευση, εξορθολογίζουμε το Δημοτικό και το Γυμνάσιο, προχωράμε στην αλλαγή του Λυκείου, συζητάμε και νομοθετούμε τη νέα αρχιτεκτονική της Ανώτατης Εκπαίδευσης και βεβαίως προχωράμε στους διορισμούς που γίνονται για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια.